9th Jodo Koryu seminar with Momiyama sensei – Helsinki

Kwiecień to kolejny miesiąc 2017-go roku, w którym członkowie Meishinkan konsekwentnie poszerzają swoją wiedzę i umiejętności Budo pod okiem naszego nauczyciela – sensei Takao Momiyama. W dniach 22 i 23 kwietnia przedstawiciele naszego poznańskiego stowarzyszenia w osobach: Adama Kitkowskiego, Ziemowita Domańskiego i Darka Borowiaka wzięli udział w seminarium, które prawie w całości poświęcone było jodo koryu.

Seminarium odbyło się w Helsinkach, a zorganizowali je nasi fińscy przyjaciele Tea i Jonas. Jak się okazało na miejscu, tych przyjaciół było znacznie więcej, bo nie tylko my Polacy jesteśmy gościnni z natury. Miejscowi uczestnicy stażu sprawili, że Finlandia kojarzy nam się nie tylko z św.Mikołajem i reniferami, ale również nadzwyczaj miłymi i uczynnymi ludźmi, do tego z ogromnym poczuciem humoru.

Jak wspomnieliśmy na początku, staż dotyczył prawie form koryu, ponieważ pewną ilość czasu sensei Momiyama poświęcił na podzielenie się z nami praktycznymi wskazówkami jak samemu ćwiczyć fragmenty poszczególnych form seitei, dokonując niezbędnych autopoprawek. W grę wchodziło pilnowanie odpowiednich kątów i kierunku ustawienia stóp. Wiedza ta jest o tyle cenna, że pozwala na samodzielne, w miarę prawidłowe ćwiczenie form samemu, bez partnera z mieczem.

Po raz pierwszy dokładnie zostały omówione szczegóły dotyczące pierwszego poziomu koryu jodo Omote. Poznanie sporej ilości szczegółów znakomicie ułatwia zrozumienie interpretacji tych form i odsłania całkowite piękno bojowego koryu.

Jak się okazało, prawdziwe atrakcje czekały na nas w sobotę po południu rozpoczęliśmy naukę form z tanjo, czyli z o połowę krótszym jo. Była to dla nas nie lada gratka i niespodzianka, ponieważ udało nam się poznać cały zestaw 12 form, a tym samym mamy zielone światło od sensei Momiyama do ćwiczenia ich na co dzień w naszym poznańskim dojo. Oczywiście jest jeszcze wiele szczegółów do poznania i do dopracowania w formach z tanjo, ale pierwszy krok został poczyniony smile.gif

Dzięki temu treningi w Meishinkan z zakresu jodo będę jeszcze bardziej urozmaicone, a my tym samym, wzbogaciliśmy repertuar technik i poszerzyliśmy horyzonty. Do tego mamy powód, ażeby za rok ponownie odwiedzić piękną Finlandię z surową przyrodą, ciekawą historią i niezwykłymi ludźmi mówiącymi egzotycznym jak dla nas językiem.

Rel. Dariusz Borowiak

Życzenia wielkanocne

Zdrowych i pogodnych Świąt Wielkanocnych. Radosnego, wiosennego nastroju, serdecznych spotkań w gronie rodziny i wśród przyjaciół oraz wesołego Alleluja życzy

Zarząd Meishinkan

Relacja – Staż Jodo z sensei Takao Momiyama 7 dan iaido i jodo renshi

Nasze dojo Meishinkan, poraz drugi w tym roku, gościło naszego nauczyciela iaido i jodo – sensei Takao Momiyama, tym razem na stażu poświęconym jodo. Staż odbył się w zeszłą sobotę i niedzielę – 18 i 19 marca, prowadził go sensei Takao Momiyama, a jak zawsze pomagał mu sensei Adam Kitkowski. Grono ćwiczących nie ograniczyło się tylko do trenujących jodo z Poznania, przybyli na również ćwiczący z Kostrzyna nad Odrą, Krakowa, Warszawy, Wrocławia. Dzięki obecności naszych przyjaciół z innych dojo, staż przybrał dodatkowy wymiar w postaci sprawdzenia naszych umiejętności z osobami o innej motoryce i nawykach ruchowych, niż nasi klubowi koledzy, z którymi ćwiczymy na co dzień. Oby takich staży i wspólnej wymiany doświadczeń było więcej!

Pierwszy dzień stażu wydawałby się podobnym do innych staży, z tą drobną różnicą, że sensei Momiyama skupił się wyłącznie na podstawach technik kihon setei. Jak sam stwierdził, po kilkudziesięciu latach ćwiczeń i poszukiwań, nawet najbardziej skomplikowaną formę jodo można sprowadzić do kilku podstawowych form kihon. Tak więc niektórzy ponownie po latach, sprawdzali, na ile mają mocne podstawy, a inni mieli to szczęście, że mogli na początku swojej drogi uzyskać wskazówki, jak unikać podstawowych błędów. W zasadzie, każdy nasz błąd techniczny lub „kanciaste” ruchy, wynikały z dwóch powodów: nadmiarnego używania siły i szeroko pojętego braku opanowania podstawowych technik.

Co to oznacza „brak opanowania podstawowych technik”?

Płynne wykonanie Honte Uchi czy Hikiotoshi Uchi to nie tylko szybkie wykonanie ruchu zakończone uderzeniem wyimaginowanego przeciwnika, czy zbicie miecza. Tak naprawdę o skuteczności decyduje praca naszych stóp i nóg, zachowanie właściwej postawy ciała oraz odpowiedni dystans do przeciwnika. Ćwicząc wielokrotnie ruchy pod taikai skupiamy się na zewnętrznym wyglądzie formy, zapominając, że jodo kiedyś nie miało w członie nazwy „do” ale „jutsu ( jitsu) ” a zamiast drewnianego bokena mielibyśmy przed sobą shinken i tak samo zdeterminowanego jak my Przeciwnika.

Drugi dzień stażu poświęciliśmy na formy jodo koryu z poziomu Omote i Chuden. Pisaliśmy już kiedyś, że ćwiczenie form koryu jest oznaką przejścia na pewny poziom zaawansowania. To prawda. Formy koryou wydobywają tę dawną część budo ze współczesnych sztuk „do” i pozwalają sprawdzić, jak opanowaliśmy te podstawy, o których piszemy powyżej.

Na razie trening koryu polegął bardziej na poznaniu (odświeżeniu) sekwencji ruchu form. Z pewnością następne staże będą poświęcone na dopracowaniu szczegółów. Być może któregoś dnia sensei Momiyama odsłoni przed nami kolejne poziomy jodo koryu – Kage, a także nowe bronie: tanjo, czy jodo kenjutsu….

Pobyt sensei Momiyamy zakończył się w niedzielę wieczorem wspólnym, dodatkowym treningiem iaido. Tutaj również sensei Momiyama udzielał nam cennych wskazówek ze swojego bogatego doświadczenia, biorąc pod uwagę indywidualny poziom naszego wyszkolenia. Mylą się Ci, którzy sądzą, że sensei nie pamięta swoich uwag z ostatniego stażu, co i komu poprawiał 🙂

Przed nami nadal kilka miesięcy 2017 roku, kolejna szansa, po stażu iaido w styczniu i teraz – jodo, do poprawienia błędów i uczynienia kolejnego kroku we własnym rozwoju lepszego opanowania swojego ciała i broni. Nie zmarnujmy tego czasu, a jednocześnie korzystajmy z szansy jaką daje nam spotkanie z tak z doświadczonym nauczycielem i wspólnego ćwiczenia w takiej grupie, jaka pojawiła się na stażu w Poznaniu!

Rel. Dariusz Borowiak

Fot. Monika Pieńkowska